Κεφάλαιο 1

Παρά το γεγονός ότι τα οφέλη του αθλητισμού γενικώς, αλλά και των ΑΔΟ ειδικότερα, είναι αυτονόητα για όποιον ασχολείται με αυτόν, τα δεδομένα δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 1 στους 4 ενήλικες δεν κάνει την απαιτούμενη σωματική άσκηση. Παρ’ όλο που τα επιστημονικά στοιχεία μας προειδοποιούν ότι οι άνθρωποι που δεν αθλούνται αρκετά έχουν 20% έως 30 % μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με αυτούς που αθλούνται επαρκώς, ποσοστό μεγαλύτερο του 80 % του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού δεν ασκείται επαρκώς.

Και τι κάνουν γι’ αυτοί οι αθλητικοί σύλλογοι και οργανώσεις; Εντάσσουν ΑΔΟ στα κανονικά τους προγράμματα, και αν ναι…πόσο συχνά; Ποια είναι η αντίδραση των ομάδων-στόχων σε τέτοιες πρωτοβουλίες – αποδέχονται και εκμεταλλεύονται τέτοιες ευκαιρίες ή είναι διστακτικοί και αδιάφοροι; Τι είδους προκλήσεις αντιμετωπίζουν στη διαδικασία και ποια κενά θα πρέπει να καλυφθούν, ώστε οι ΑΔΟ να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς τους;

Σε μια προσπάθεια να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα, διεξήγαμε μια έρευνα που αποτελούνταν από ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο προς αθλητικούς συλλόγους και οργανώσεις με περιορισμένη ή καθόλου εμπειρία στις ΑΔΟ, αλλά και προς σχετικούς φορείς, και από ένα στάδιο ποιοτικής έρευνας με συνεντεύξεις με εκπροσώπους αθλητικών συλλόγων και οργανώσεων από πέντε (5) χώρες (Ισπανία, Βέλγιο, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία και Ελλάδα), που κατά δήλωσή τους εφαρμόζουν τακτικά πρακτικές φιλικές προς την οικογένεια, και επομένως έχουν αντίστοιχη εμπειρία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι συμμετέχοντες έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον στην προοπτική διοργάνωσης και πραγματοποίησης δραστηριοτήτων για όλη την οικογένεια. Περίπου το 45% δήλωσε ότι ενδιαφέρονται υπερβολικά πολύ, ενώ το 48% εκδήλωσε μέτριο προς μεγάλο ενδιαφέρον.

Είναι, επομένως, προφανές ότι η ιδέα των ΑΔΟ ήρθε για να μείνει και να αλλάξει σημαντικά τη ζωή όσων συμμετέχουν σ’ αυτές. Ας δούμε πώς μπορεί να γίνει αυτό!